خواص آفتابگردان

نام های دیگر:گل آفتاب, آذریون, ارواله, طرنشول, عبادالشمس, حشیشه القعرب, زهره الغریب, آذرگون

tournesol- helianthe- annuel- heliathe- sunflower- crand- soleil- fleur du soleil

مشخصات: گیاهی است از خانواده comppositae, یکساله با ساقه قوی و محکم که بلندی آن یک تا ۲/۵ متر هم می رسد.برگ های آن پهن نوک تیز و دندانه دار یا بی دانه و پوشیده از کرک است. گل های آن به صورت طبق دایره ای شکل و بزرگ به قطر معمولا چهل تا پنجاه سانتیمتر که دور آن را زبانه های زرد فراگرفته و در کف گل پر از دانه و تخم می باشد.دانه های آن معمولا به رنگ تیره یا سیاه و مغز دانه ها سفید است،واریته های مختلفی با دانه های سفید و ابلق نیز وجود دارد.

گل افتابگردان: 

خواص درمانی:

۱- دافع سموم است،مفتح سد دماغی و کبدی و تقویت کننده معده،جگر و باه است.جهت ام الصبیان و بواسیر مفید است،جراحت ریه را برطرف می سازد،یرقان را درمان می کند،درد دندان را تسکین می دهد.

۲- آن را با گوش داخلی کله خوک بپزید و آب آن را صاف کرده و بنوشید.برای رفع طنین صداهای گوش نافع است.

۳- از عصاره گل های تازه آفتابگردان برای رفع تب،همچنین تب مالاریا استفاده می شود.

تخم آفتابگردان:

خواص درمانی:

۱- مدر و نرم کننده سینه است،برای رفع ناراحتی های برونش ها، حنجره و صاف کردن صدا، ناراحتی های ریوی و تسکین سرفه و سرماخوردگی نافع است.

۲- برای خنثی کردن سم عقرب مفید بوده،بینایی را تقویت می کند.

برگ آفتابگردان:

خواص درمانی:

تازه آن را آب بگیرید و نصف استکان آب آن را بنوشید.قاعدگی را باز می کند و باعث سقط جنین می گردد.

ریشه آفتابگردان:

خواص درمانی:

۱- آب جوشانده آن را در دهان مزمزه کنید.درد دندان را تسکین می دهد.

۲- آن را خشک کنید بعد مثل غبار نرم بسایید،سپس خمیر نموده و بر کمر ضماد نمایید.هوس های جنسی را تقویت می کند.