زفت دو نوع است : یکی آبی ، سیاه و مایع که از تیره قیر است و در مرهم ها بکار می رود .
دیگری بیابانی و کوهی است و شیره درخت ینبوت و سایر درختهای صنوبری می باشد .
این شیره اول تر است و بعد که می پزند خشک می شود .
اما اکثر زفت نباتی از درخت ینبوت به دست می آید که آن را (قضم قریش )هم می خوانند . روغن این ماده تقریباً مانند قطران است .
خاصیت :خلط های غلیظ را می پزاند .زداینده و گرمی بخش است . ترش بیشتر رساننده و خشکش بیشتر خشکاننده است و در مرهم ها بکار می رود .
آرایش : سفیدی ناخن ها را می زداید . خون را به سوی اندام ها جذب می نماید ، اندام ها را فربهی می دهد و به ویژه اگر مکرر آن را بر اندام بچسبانند و هر باریکه یک دفعه و بزور آن را بر کنند .
این ماده را برای علاج ترک پا و سایر ترک ها بکار می برند .ضمادش در کم مویی مایه رویش مو می گردد .
دمل و جوش : زفت و به ویژه زفت تر ورم سخت را نرم می کند .
با آرد جو بر خنازیر گذارند مفید است . زفت را با کبریت یا پوست درخت ینبوت مخلوط کنند سرایت عارضه مورچه را باز می دارد و در علاج غده ها مفید است .
زخم و قرحه :علاج قوباء است . از زخم های گود گوشت بر می آورد ، به ویژه اگر با کوبیده کندر و عسل باشد در باز رویاندن گوشت مؤثرتر است .
زفت تر و زفت خشک هر دو در تنقیه چرکهای پلید قرحه اثر دارند . برای خشکانیدن زخمها زفت خشک مؤثرتر است .
مفاصل : در مداوای ورم ماهیچه سودمند است .
سر : خشک و ترش رویشگاه مژه ها را استوار می کند در رویش مژه کمک می نماید و بیماری (دمعه ) را شفا می دهد . زخم چشم را بر طرف می سازد و دید را تقویت می کند .
سینه : این ماده به ویژه اگر همراه بادام و شکر باشد در معالجه سرفه سرد و خشک ، سینه پهلو ، ذات الریه و برآوردن خون مفید است .
زفت رساننده است و اگر با روغن بادام باشد پخته گرداننده تر شود .
اندام های دفعی :ملین است و زیادش مسهل .در علاج ورم گرم و سخت روده ، زهدان و بیضه ها وارد کردن به بدن(آمپول-شیاف… ) با آن سودمند است .از داروهای زخم دهانه مثانه به شمار می آید .
ترک های کنار مقعد را زفت بمالند خوب می شود .
زهرها :در برابر زهرها مقاومت می کند و بر مارگزیده مالند مفید است .