شاهتره یا شاتره گیاهی است با نام علمی Fumaria officinalis و یا گونههای دیگری از جمله f.Vaillantii که از خانواده شاهتره است و نام عمومی آن در جهان Fumitory است. گونه اول که گیاه اصلی دارویی آن است بومی اروپا و آسیاست.
شاهتره گیاه خوشهای با شاخههای سبز و گلهای سفید مایل به صورتی رنگ است که میوههای کوچک و کروی دارد. این گیاه در مزارع، باغها و زمینهای کشاورزی میروید. شاهتره اکثراً در کنار جادهها و یا به عنوان علف هرز مزارع میروید و بیشتر توسط کشورهای شرقی اروپا صادر میشود. قسمت مورد استفاده آن شامل برگ، ساقه و گلهاست که به طور مخلوط با هم استفاده میشوند.
شاهترهای که در بازار ایران است مربوط به دو گونه آخری بوده که با گونه اصلی دارای خواص مشابهی است. شاهتره حاوی حدود یک درصد آلکالوئید است که بیش از ۳ مورد آنها تعیین فرمول شدهاند و در نتیجه مشخص شده است که اکثراً از مشتقات بنزیل اینتروکینولین هستند. مهمترین این آلکالوئیدها شامل فومارین (پروتویین)، فوماریلین و سیناکسین هستند. از دیگر ترکیبات مهم آن میتوان فلاوونوئیدها و اسیدهای گیاهی به ویژه اسید فوماریک و موسیلاژ را نام برد.
این گیاه برای تسکین درد، بند آوردن خونریزی، سمزدایی از بدن، درمان بیماریهای انگلی و درمان یبوست سودمند است
بهترین زمان برداشت گیاه در فصل بهار و بعد از زمان گلدهی است که گیاه به طور کامل رشد کرده است. با توجه به این که گیاه در همه مناطق به طور همزمان رشد نمیکند لذا نمیتوان زمان کاملاً مشخصی را جهت جمعآوری آن ذکر کرد. در ایران فرآورده صنعتی از این گیاه وجود ندارد، ولی در بعضی از کشورها محصولاتی به شکل قطره از عصاره این گیاه به صورت منفرد و یا مخلوط با گیاهان دیگر تهیه شده است.
خواص دارویی گیاه شاتره:
پزشکان اروپایی و آمریکای شمالی «شاهتره» را در گروه گیاهانی قرار میدهند که مصارف درمانی متنوعی دارند زیرا این گیاه برای تسکین درد، بند آوردن خونریزی، سمزدایی از بدن، درمان بیماریهای انگلی و درمان یبوست سودمند است. همچنین برخی از پزشکان آلمانی و فرانسوی این گیاه را به عنوان دارویی موثر برای تصفیه خون تجویز میکنند.
مهمترین مصرف این گیاه برای برطرف کردن بیماریهای پوستی مانند اگزماست که این اثر را مربوط به وجود اسید فوماریک موجود در آن میدانند. اسید فوماریک مادهای است که به میزان قابلتوجهی در این گیاه وجود دارد و در سالهای اخیر آن را به طریقه مصنوعی نیز تهیه میکنند که در بعضی از داروها نظیر داروهای پسوریازیس (نوعی بیماری پوستی) مصرف میشود. از عصاره گیاه شاهتره میتوان در کنترل علائم بیماری مزمن پوستی پسوریازیس نیز استفاده کرد.
پزشکان در مورد تأثیر گیاه شاهتره بر کاهش قند خون و مقابله با دیابت اظهار داشتند: آزمایش ۱۵ روزه روی موشهای مبتلا به دیابت نشان داد که این گیاه میتواند در کاهش گلوکز خون و کلسترول موثر باشد.
از دیگر خواص درمانی گیاه شاهتره و عصاره آن میتوان به بهبود اختلالات کبدی اشاره کرد. بررسیهای چندین مطالعه نشان میدهد ترکیبهای موجود در شاهتره از آسیب رساندن به کبد جلوگیری میکند.
این گیاه که خاصیت آنتیهیستامینی دارد کاهشدهنده تپش قلب، ضداسپاسم، ضدورم، ادرارآور، آرامبخش و پایین آورنده فشارخون بالا نیز میباشد
شاهتره مانع عفونت بدن میشود.
شاهتره با افزایش تعریق بدن به کاهش تب کمک میکند.
در طب عوام به عنوان ادرارآور و مسهل مصرف میشود.
ثبت ديدگاه