نام های دیگر:آلوبالو، آلی بالی، آلوی بوعلی، قراطیا، قراسیا، کنر، کنره، جراسیا، ملو، ملحم، محلب

آلبالو درختچه ای دارد از خانواده ی Rosaceae ;i،که برگهای آن سبز وکوچکتر از برگ های گیلاس، گل های آن سفید،میوه ی ان کوچکتر از گیلاس و به قهوه ای تیره یا سیاه و ترش کمی تلخ و آبدار است،هسته ی آن تخم مرغی است.این درختچه بومی اروپای جنوبی است و در آسیا و آمریکا نیز انتشار دارد.در ایران در جنگل های ارسباران،لرستان،کردستان،بختیاری  همچنین در همدان و دره ی کرج می روید. در میوه ی آلبالو ویتامین BوC یافت می شود.

خواص درمانی میوه ی آلبالو:

۱- مدر

۲- صفرا آور

۳- اشتها آور

۴- آرامش بخش

۵- مقوی معده

۶-  تسکین دهنده ی حرارت خون

۷- درمان آشفتگی و دل بهم خوردگی و قی صفراوی و اسهال می باشد.

۸- ورم روده و معده و کلیه را درمان می کند.

۹-  سوء هاضمه را درمان می کند.

خواص درمانی هسته ی آلبالو:

۱-قاعده آور

۲- التیام دهنده ی مجرای بول و سوزش مجرای بول

۳- خرد کردن سنگ کلیه و مثانه

خاص درمانی میوه ی آلبالوی تلخ:

۱-مقوی جگر،کبد،طحال

۲-درمان قولنج و درد پهلو

۳- جهت خروج رطوبت غلیظ و لزج سینه وشش

۴- مدر،قاعده آورو دافع اقسام کرم معده