نام‌های دیگر این گیاه: آناغالس دشتی، عین الجمل، زغیله، آذان‌الفار النبطی و لبین می‌باشد.
گیاهی است یک ساله با ارتفاع کمتر ازیک وجب وگسترده روی زمین میوه ی کپسولی شکوفا دارد که از طرف سر آن باز و شکفته می شودو دانه های ریزی در داخل آن قرار دارد که ابعاد دانه ی خشخاش می باشد.طعم دانه های آن بسیار تند و تلخ است.
گیاه آناغالس دو نوع است:

۱- آناغالس با گل قرمز.

۲- آناغالس با گل آبی و لاجوردی.
این گیاه در هند به صورت خودرو رشد می کند.در ایران نیز در برخی مناطق این گیاه دیده می شود.طبیعت این گیاه گرم و خشک است.
خواص درمانی گیاه آناغالس عبارتند از:

۱- خشک کننده و باز کننده انسداد و گرفتگی مجاری عروق

۲- ضد سم در درمان مارگزیدگی

۳- درمان یرقان

۴- ناراحتی های مغزی

۵- هاری و بیماری ترس از آب

۶- صرع

۷- استسقاو جرام و مالیخولیا

۸- درمان ضعف بینایی و زخم های چشم و سایر ناراحتی های پوستی اطراف چشم

۹- ضماد کوبیده آن برای بیرون آوردن خار و تیغ از اعضای بدن و جلوگیری از توسعه ی زخم های چرکین و بد و دفع باد سرخ و التیام جراحت ها

۱۰- رفع نارحتی های مغزی و پاک کردن سر از بلغم

۱۱- تسکین درد دندان