گیاه آناغالس در زبان کردی به (گوله زاوا)معروف است.

گیاهی است علفی و یک ساله که برگ های فراهم و متقابل دارد و حاوی نوعی شیر و آلکالویید است که مصرف خوراکی آن سبب تعوع و سر گیجه میشود.

ابوعلی سینا میفرماید : اگر ریشه و برگ های آناغالس دشتی را کوبیده و با تخم کتان مخلوط کنید برای دفع زخم آبله بسیار مفید است به شرط آنکه روزی دو بار انجام شود.

اگر گیاه آناغالس دشتی را با پیاز موش و پیاز به صورت کوبیده مخلوط کرده و آب غوره یا سرکه به آنها اضافه کنید و بر زخم های چرکی و یا عادی بمالید دفع مرض خواهد شد این کار تا بهبود زخم باید هر روز تکرار شود.
آناغالس به دلیل داشتن ساپونین باید به مقدار کم مصرف شود.
مقدار مصرف این گیاه ۲ تا ۵ گرم در روز می باشد.
برای باز کردن مجاری عروقی ۲تا۵ گرم از آن را دم کرده،صاف کنید و هر روز بنوشید.
۲تا ۵ گرم از نوع گل قرمز آن را دم کرده و آب آن را برای درمان مارگزیدگی ،نارحتی های مغزی ,سرماخوردگی بنوشید.
آب گیاه تازه ی آن را گرفته با عسل مخلوط نموده و در چشم بکشید.ضعف بینایی را از بین برده و زخم چشم را برطرف می کند.
قرقره ی با آب برگ و میوه ی آن برای رفع ناراحتی های مغزی و تسکین دندان درد مفید است.