تمبرهندی به معنای خرمای هندی و زیر خانواده ارغوانیان است.میوه ی کال این میوه دارای گوشتی سبز و بسیار ترش است که اغلب به عنوان چاشنی و برای ترش کردن غذا استفاده می شود.رسیده ی این میوه شیرین تر می باشد وبرای تهیه دسر،مربا،شربت،و… مورد استفاده قرار می گیرد.
مصرف این میوه پس از صرف غذا به هضم و جذب مواد غذایی کمک کرده و رگه‌های فیبری یا آوندهای چوبی آن ملین بوده و رفع کننده یبوست و التیام دهنده همورویید (بواسیر) است.
خرمای هندی را می‌شناسید؟
همان خرمایی که هر سه تا ۱۰ عدد آن همچون دانه‌های باقلا در غلافی قرار گرفته و بر خلاف خرمای معمولی طعم ترش و ملسی داشته و کم‌کالری‌تر است. همانی که طبع سردی دارد و مصرف آن در این روزهای داغ به رفع تشنگی و کاهش حرارت درونی بدن کمک می‌کند. نشناختیدش؟ تمر هندی را می‌گوییم! هندی‌ها به این تمر، خرمای خشک هم می‌گویند.در هند نه نتها میوه بلکه گل و برگ های تمبر هندی برای پخت غذا مورد استفاده قرار میگیرد.
گرچه در ایران تمر هندی کاربرد درمانی سنتی خود را تقریباً از دست داده است. اما رب و شیره آن هنوز چاشنی قلیه ماهی جنوبی‌ها بوده و آبادانی‌ها و خرمشهری‌ها از آن در معروف‌ترین خورش‌هایشان استفاده کرده و پوست ماهی را قبل از تنوری کردن به شیره این میوه آغشته یا از آن آش لذیذ و بی‌مثالی تهیه می‌کنند که اگر یک بار امتحانش کنید، مشتری دائم آش تمر هندی می‌شوید.
اما این میوه چه مزایایی دارد؟
میوه‌ای سرد برای مزاج‌های گرم
تمر هندی انواع ترش، ملس و شیرین دارد. غنی از ویتامین C، کلسیم و پتاسیم است، اما ویتامین A و سدیم ندارد. به دلیل ترکیبات اسیدی طبع سردی داشته و با تقلیل اخلاط گرم، دمای بدن را سریع پایین آورده و رفع کننده گرمازدگی، خارش، کهیر، التهابات پوستی، جوش صورت، تنگی نفس ناشی از گرما و تهوع است. صفرابر خوبی است و از این رو یار مهربان کبد و تنظیم‌کننده چربی و تا حدودی کنترل‌کننده کلسترول خون است.
مصرف بیش از حد تمر هندی سبب زخم روده، سنگینی معده و سرفه می‌شود.
برای ریه و طحال خوب نیست و در افراد سردمزاج و سالمندان باعث سستی و ضعف اعصاب شده و اگر از انواع فرآوری شده آن استفاده کنید به دلیل نمک بالایی که به آن می‌افزایند، قاتل فشارخونی‌ها می‌شود .
پتاسیم، بیش‌ترین چیزی است که در آن وجود دارد و در نتیجه میوه‌ای مفید برای مبتلایان به پرفشاری خون است.
این میوه برای افراد سیگاری که ویتامین C بدن آن‌ها به شدت تحلیل می‌رود، موثر است و باعث تقویت قدرت ارتجاعی عروق خونی می‌شود و دوست صمیمی قلب است.
مصرف این میوه پس از صرف غذا به هضم و جذب مواد غذایی کمک کرده و رگه‌های فیبری یا آوندهای چوبی آن ملین بوده و رفع کننده یبوست و التیام دهنده همورویید (بواسیر) است، دربرخی مناطق آسیای شرقی و آفریقا به منظور درمان گلودرد،اختلالات گوارشی، درد بدن و تمیز کننده صورت مصرف می شود. اما نکته مهم آن که تمر شیرین برای مبتلایان به دیابت و افراد چاق محدودیت مصرف دارد.
این تمر لگدتان نزند
مصرف بیش از حد تمر هندی سبب زخم روده، سنگینی معده و سرفه می‌شود. برای ریه و طحال خوب نیست و در افراد سردمزاج و سالمندان باعث سستی و ضعف اعصاب شده و اگر از انواع فرآوری شده آن استفاده کنید به دلیل نمک بالایی که به آن می‌افزایند، قاتل فشارخونی‌ها می‌شود.
اگر هم محصول غیربهداشتی و از انواع وارداتی و بدون برچسب فارسی‌نویس وزارت بهداشت باشد حاوی مهمانان ناخوانده از جمله حشرات زنده، لاروها یا اجساد آن است که با چشم غیرمسلح هم می‌توان آن‌ها را رویت کرد. اما تنیده‌ها، فضولات یا پوسته‌های تخم و شفیره یا کپک‌زدگی محصول چیزی نیست که بتوان آن را به راحتی دید و با عرض پوزش به همراه طعم ترش و دل چسب تمر هندی خورده می‌شود که اگر مسمومتان کند دل پیچه، تهوع، تب و سرانجام اسهال خونی چنان گریبانتان را میگیرد که حداقل چهار تا پنج روز خانه‌نشین‌تان می‌کند بنابراین اگر می‌خواهید از این بلای هندی جان سالم به در ببرید، انواع تازه آن را که در بسته‌بندی‌های مقوایی و دارای پروانه بهداشت و تاریخ مصرف است، انتخاب کنید.
ثبت ديدگاه